Langs blauwe zeeen en witte pieken

Op maandag 27 april was eindelijk de voorspelde mooi weer periode aangebroken, hoopte we. Het bleek ook wel iets mooier, maar toch weer regen smiddags. Pas vanaf donderdag was het echt mooi weer. Waardoor het ook echt drie dagen lang als voorjaar heeft gevoeld. Fietsen in kort shirt was ook wel eens fijn.

Vanaf offersoy was de eerste bestemming nesna. Eerst moesten we een fjord ronden dus na 10 km zagen we de camping nog steeds. Nadat die uit het zicht was zagen we voor de tweede maal elanden. Later kwamen we over de grootste hangbrug van noordeuropa met mooi uitzicht over het fjord. Aan het einde van de dag moesten we nog over 150 m heen waar ineens weer sneeuw lag en ijs op het meer. Tot slot nog weer een oversteek met de ferry naar weer een goed uitgeruste camping.

De volgende dag waren we op tijd opgestaan om een klim van 350m te beginnen naar een uitzichtspunt. We waren precies op het helderste moment boven en hebben uitgebreid genoten van het uitzicht. Daarna een flinke snelle afdaling en een aantal tunnels die toch nog wel erg koud zijn. Als slot van de dag werd het behoorlijk heuvelachtiger en bleek er geen winkel in die plaats te zijn. Dus dat werd een instant maaltijd. Hebben we ons noodmaaltijden eindelijk eens niet voor niets mee! :)

De volgende dag stonden drie ferry overtochten op het programma. Op zich niet erg, ware het niet dat twee van de drie maar een zeer beperkte frequentie hadden (4x per dag, wat betekent 8 uur, 14 uur, 16 uur en 21 uur). Dus het werd op tijd opstaan om met de eerste ferry de poolcirkel te doorkruisen. Dat is dus op 66.33 graden noorderbreedte. Nog 5 graden te gaan naar noordkaap. vervolgens twee races tegen de klok om de volgende twee ferry's te halen. Gelukkig ging alles goed en kwamen we om 6 uur op de camping in reipa aan.

De volgende ochtend zijn we voor het eerste uit de tent gebrand. Dus redelijk op tijd weer op de fiets. Na 20 km zouden we een klim tot 180 m maken volgens het boekje, maar er bleek een tunnel gebouwd te zijn! Later hebben we wel wee een paar flinke klimmen te verduren gehad. Maar eigenlijk ging dat best prima op deze niet al te lange dag. ' s middags hebben we eigenlijk vooral niks gedaan en van de zon genoten.

Op vrijdag 1 mei kwamen we onderweg langs de saltstraumen. Door de naam dachten we eerst dat het iets met zout te maken had, maar al snel leerden we dat het om een hele sterke getijdestroming ging. Doordat de ingang van de zee in het fjord heel klein is stroomt het water heel snel het fjord in tijdens vloed en heel snel eruit tijdens eb. Het water kan zelfs een snelheid van 50 km/h bereiken! Wij zagen het water het fjord uitstromen en het ging inderdaad met een enorme snelheid! Je kunt je bijna niet voorstellen dat het de zee is en niet een snelstromende rivier. Daarna vervolgde we onze fietstocht naar bodo. Vanaf daar gaat een boot die ons naar de lofoten kan brengen. Onderweg kwamen we er al achter dat wegens 1 mei alles gesloten was. Even vreesden we voor nog een droogvoermaaltijd dag. Maar in een hele kleine winkel konden we toch nog avondeten halen. De informatie in bodo was echter dicht waardoor we geen informatie over de lofoten konde verzamelen, dan maar op de lofoten dachten we, maar daar blijkt ook elke informatie dicht.

Op de camping in bodo kwamen tot onze grote verbazing mensen met grote rugzakken waar ze een tentje uit toverden! Onze eerste mede campeerder. En om de verbazing nog groter te maken kwam er nog iemand met een tentje!

De overtocht met de boot van bodo naar moskenes duurde 4 uur en was redelijk wiebelig doordat we een best kleine boot hadden. Maar 4 uur lang naar de horizon staren helpt tegen zeeziekte :) in moskenes op de lofoten was de camping weer oud en vertouwd geheel verlaten met een gesloten reseptie, kijk zo hoort dat.

De volgende dag zijn we naar het meest zuidelijke, met de weg bereikbare, puntje van de lofoten gefietst genaamd a (met een o erop waardoor je het uitspreekt als o). Vergezeld door heerlijke regen en plensbuien. A is een schattig vissersdorpje waar ook nog vissers bezig waren vis schoon te maken. Altijd leuk om even te kijken en een praatje te maken. Hier hebben we dan ook informatie ingewonnen over die vis die overal hangt (en waardoor het overal stinkt naar vis). Het blijkt inderdaad de productie van stokvis. Die gevangem vis moet minimaal drie maanden hangen te drogen en wordt waarschijnlijk in juni/juli van de rekken gehaald. De vissers vertrouwde ons toe dat zij de vis gewoon invriezen en dat stokvis niet te eten is :) maar dat alles naar italie wordt vervoerd en dat het nou eenmaal veel geld oplevert.

Omdat we het in moskenes wel gezien hadden zijn we een stukje verder gefietst en hebben we ons tentje opgezet bij een prachtig wit strand. Onderweg hebben we weer wat regen op onze kop gehad. Dat komt omdat de wolken boven de bergen hangen en zodra je te dicht in de buurt komt heb je regen. Fiets je wat verder weg en dichter bij de zee dan fiets je in de zon. Het weerbericht luid dan ook alsmaar: half bewolkt.

Nadat we ons tentje in ramberg (aan t strand) hadden opgezet zijn we een bergje van 240 meter opgelopen. Allemaal behoorlijk stijl maar een prachtig uitzicht over de fjorden en alle eilandjes in de zee.

We willen lang genieten van de lofoten en gaan daarom heel traag en blijven overal om te wandelen.

De zon gaat hier officieel om half 12 onder en om half 4 op. Dat betekend echter niet dat het hier nog donker wordt maar dat het rond half 2 wel licht schemerd. Makkelijk slapen is het niet. Marijke kan slecht slapen met licht en pieter kan slecht slapen door de altijd actieve meeuwen (vooral rond 3 uur snachts) die enorm schreeuwen. Ondanks het slechte slapen is het wel een bijzondere ervaringen dat het zo lang licht blijft.

In ramberg zijn we net over de 68e breedte graad. Dat betekend dus nog 3 graden tot noordkaap.

Statistieken:

Dag 50: 70 km
Dag 51: 97 km
Dag 52: 72 km
Dag 53: 53 km
Dag 54: 74 km
Dag 55: 14 km (rustdag)
Dag 56: 29 km (rustdag)
Dag 57: 31 km

Totaal: 2906 km